Ulewanie, które pojawia się praktycznie u każdego niemowlęcia z większym lub mniejszym natężeniem, jest przyczyną stresu u wielu rodziców. Zwłaszcza ci niedoświadczeni mylą ulewanie z wymiotami i boją się, że ich pociecha ma poważne problemy ze zdrowiem.
Ulewanie to efekt niedojrzałego układu pokarmowego. Z czasem powinno zaniknąć.
Niegroźna dolegliwość
Jeśli ulewanie u niemowląt występuje zaraz po karmieniu w formie niewielkiej ilości wyplutego pokarmu, a przy tym ma apetyt oraz przybiera na wadze nie ma powodów do obaw. Niemowlęta bowiem mają niedojrzały zwieracz przełyku, przez co mleko połknięte może się ulać. Zwykle taki stan trwa do ukończenia przez dziecko czwartego miesiąca życia. Również dziecko, które przejadło się, albo połknęło powietrze może cierpieć na tę dolegliwość. Ulewanie nie jest jednak bolesne, ale uciążliwie – oddana treść pokarmowa nieprzyjemnie pachnie, brudzi ubranka, może też drażnić skórę dziecka.
Ulewaniu można zapobiegać.
W pierwszej kolejności należy malucha odpowiednio układać po karmieniu, tak by mogło mu się odbić, czyli w pionie, na ramieniu. Należy także, karmiąc dziecko trzymać je po kątem, tak by główka była znacznie wyżej niż reszta ciała, a w przypadku karmienia butelką, zwrócić uwagę na to, by smoczek był dobrze dobrany do wieku dziecka i konsystencji pokarmu. Gdy za szybko będzie wypływał, maluch będzie miał większe tendencje do ulewania. Nie bez znaczenia dla dzieci ulewających jest konsystencja pokarmu. Jeśli dziecko karmione jest butelką to rodzice mogą używać specjalistycznego preparatu zagęszczającego mleko i zapobiegającego ulewaniu.
Kiedy niezwłocznie należy udać się do specjalisty?
Jeśli dziecko ulewa bardzo duże ilości jedzenia, jeśli ulewanie przypomina wymioty, dziecko nagle chlusta jedzeniem, jest niespokojne i mimo tego, że je regularnie i spore ilości nie przybiera na wadze, to znak, że potrzebna będzie pomoc doświadczonego pediatry. Refluks żołądkowo-przełykowy, który może być przyczyną ulewania to już poważniejszy problem, ponieważ może powodować ból, a nieleczony może doprowadzić do przepukliny rozworu przełykowego lub skrócenia przełyku, chore dziecko nie przybiera na wadze i może mieć objawy anemii.