Moda na jedzenie bezglutenowe wciąż ma się dobrze. Jak grzyby po deszczu powstają poradniki i książki kucharskie dotyczące diety bez glutenu, a sklepach półki uginają się od produktów “gluten free”, których cena często kilkakrotnie przewyższa tę, która dotyczy tradycyjnych, glutenowych produktów. Dlaczego nagle gluten jest “passe”?
Gluten obwiniany jest o złe samopoczucie. Ale czy to prawda?
Co to jest gluten?
Gluten to mieszanina białek roślinnych, które występują w ziarnach niektórych zbóż, np. pszenicy, żyta i jęczmienia. Szacuje się, że u 1% populacji pojawia się nietolerancja na gluten, która może mieć bardzo niekorzystny wpływ na samopoczucie. Związana jest z wytwarzaniem przeciwciał i powoduje uszkodzenie jelit. Jednak gluten obwinia się także o bóle brzucha, zaburzenia koncentracji, wysypki, problemy z wagą, depresje. Jak jest faktycznie? Prawda może leżeć gdzieś po środku. Ilość potraw, które zawierają wysoko przetworzone zboża wciąż się w naszej diecie zwiększa na niekorzyść warzyw i owoców, a dieta bezglutenowa eliminuje bardzo dużo produktów niezdrowych z diety. Osoba, która zaczyna jeść bezglutenowo nagle ma na talerzu więcej owoców, warzyw, ryb, mięsa, jogurtów, a mniej chleba białego, słodyczy, gotowych dań z mrożonek. I czuje się lepiej.
Gluten dla dziecka
Jednak gluten w diecie niemowląt to osobna sprawa (sprawdź). U niemowlęcia nie można od razu stwierdzić, czy ma celiakię (uczulenie na gluten), czy nie. Dlatego przez kilka pierwszych miesięcy unika się podawania chleba pszennego, biszkoptów czy herbatników, a nawet kaszy manny. Gluten w diecie niemowląt powinien pojawić się powoli, ok. 10 miesiąca życia, a samo dziecko musi być bacznie obserwowane przez kilka dni od pierwszej próby. Jeśli po zjedzeniu produktu z glutenem jest płaczliwe, gorzej śpi, ma biegunkę, to znak, że może być uczulone na pszenicę i inne zboża.