Źródło: Pinterest
Na szczęście rytmika w przedszkolach trzyma się mocno, a w szkole wciąż dzieci mają lekcje muzyki. Dzięki temu możemy w odpowiednim czasie zorientować się, że dziecko ma słuch i ciągotki do gry na instrumentach muzycznych. Albo – głos jak dzwon. Talent wokalny czy instrumentalny nie oznacza od razu konieczności zapisywania dziecka do szkoły muzycznej.
Jeśli nie chcemy z młodego człowieka uczynić wirtuoza, filharmonika zapełniającego sale koncertowe, a jedynie dać mu zasób wiedzy i umiejętności wystarczający do samodzielnego muzykowania i czerpania z tego radości, skorzystajmy z ofert prywatnych centrów nauki gry na instrumentach albo z zajęć organizowanych w domach kultury. Rozwijane w ten sposób umiejętności mogą stać się zarzewiem prawdziwej pasji i skłonić dziecko do samodzielnych poszukiwań – pasja twórcza bywa naprawdę silna, a poczucie twórczej mocy daje prawdziwe spełnienie. Nie bez znaczenia jest fakt, że rozwijając u dziecka wrażliwość muzyczną, wspomagamy rozwój tych obszarów mózgu, które są odpowiedzialne między innymi za… umiejętności matematyczne!
Warto pamiętać, że jeśli decydujemy się na zajęcia muzyczne dla naszego dziecka, pod żadnym pozorem nie powinniśmy kierować się motywacją osobistą. Dziecko nie może spełniać naszych marzeń z młodości! Jeśli nie udało nam się zostać najpopularniejszym w szkole gitarzystą, nie zmuszajmy dziecka, żeby teraz to ono zyskało sławę lokalnego Santany. W ten sposób skutecznie obrzydzimy mu świat dźwięków, który samo powinno wybrać i – jeśli tak zdecyduje – samo się z niego wycofać.